ΣΤΟΜΑΤΙΚΟΣ ΛΕΙΧΗΝΑΣ

Ο ομαλός λειχήνας στο στόμα (στοματικός λειχήνας) είναι μια φλεγμονώδης
πάθηση που επηρεάζει το βλεννογόνο στο στόμα. Εκδηλώνεται με ”μπαλώματα” από δαντελωτές λευκές κηλίδες και μπορεί να συνοδεύεται από
πόνο και αίσθημα καύσους στο στόμα. Θεωρείται μια αυτοάνοση κατάσταση.

ΣΤΟΜΑΤΙΚΟΣ ΛΕΙΧΗΝΑΣ

Τι είναι...

Ο στοματικός λειχήνας είναι μία χρόνια φλεγμονώδης πάθηση που επηρεάζει την εσωτερική επιφάνεια του στόματος. Πρόκειται για μια αυτοάνοση διαταραχή, η οποία εκδηλώνεται με την εμφάνιση λευκών, επώδυνων κηλίδων ή πληγών στην εσωτερική πλευρά των μάγουλων, της γλώσσας, των ούλων ή ακόμα και του ουρανίσκου. Αν και η ακριβής αιτία του στοματικού λειχήνα παραμένει άγνωστη, θεωρείται ότι σχετίζεται με υπερδραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο επιτίθεται στους ιστούς του στόματος.

Ο στοματικός λειχήνας μπορεί να εμφανιστεί ως μεμονωμένα έλκη ή να επηρεάσει μεγάλες περιοχές του στοματικού βλεννογόνου. Συνήθως συνοδεύεται από συμπτώματα όπως πόνος, καύσος, αίσθημα ξηρότητας και δυσκολία στην κατάποση ή ομιλία. Η πάθηση αυτή έχει την τάση να επανεμφανίζεται σε επεισόδια, με περιόδους ύφεσης και έξαρσης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει σημαντική αναστάτωση στην ποιότητα ζωής του ατόμου.

Πιο σοβαρές μορφές του στοματικού λειχήνα μπορεί να οδηγήσουν σε αλλαγές στο χρώμα και την υφή των ιστών του στόματος, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις, η πάθηση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για την ανάπτυξη καρκίνου του στόματος. Παρά τις ανησυχίες, η καλή και έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία του στοματικού λειχήνα μπορούν να βοηθήσουν στον αποτελεσματικό έλεγχο των συμπτωμάτων και στην πρόληψη επιπλοκών.

Ποιους αφορά

Ο στοματικός λειχήνας μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα κάθε ηλικίας, όμως είναι πιο συχνός σε ενήλικες, κυρίως σε γυναίκες, με τις περισσότερες περιπτώσεις να διαγιγνώσκονται σε άτομα ηλικίας 30-60 ετών. Ενώ η ακριβής αιτία παραμένει ασαφής, παρατηρείται ότι η πάθηση έχει ισχυρότερη παρουσία σε άτομα με ιστορικό αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως η ψωρίαση, ή άλλων φλεγμονωδών παθήσεων. Επίσης, άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική αγωγή, όπως όσοι υποβάλλονται σε θεραπεία για καρκίνο, είναι πιο επιρρεπή στην ανάπτυξη της πάθησης.

Ο στοματικός λειχήνας μπορεί επίσης να συνδεθεί με άλλες ιατρικές καταστάσεις, όπως η ηπατίτιδα C και η υπέρταση. Η συνύπαρξή του με άλλες παθήσεις ενδέχεται να δυσχεραίνει τη διάγνωση και να απαιτεί προσεκτική παρακολούθηση. Η ψυχολογική φόρτιση από τα συμπτώματα και τις επαναλαμβανόμενες εξάρσεις μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην ποιότητα ζωής των ασθενών, προκαλώντας άγχος, κατάθλιψη και κοινωνική απομόνωση.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο στοματικός λειχήνας δεν είναι μεταδοτικός, καθώς πρόκειται για μια αυτοάνοση διαταραχή και όχι για λοίμωξη. Ωστόσο, η αντιμετώπισή του απαιτεί τη συνεργασία με εξειδικευμένο ιατρό και, ενίοτε, την αλλαγή του τρόπου ζωής, προκειμένου να μειωθεί η ένταση των συμπτωμάτων και να αποφευχθούν οι υποτροπές.

Oral checkup. Closeup of patients open mouth before oral checkup.
Oral Vaccination Drops Side View

Διάγνωση

Η διάγνωση του στοματικού λειχήνα γίνεται κυρίως μέσω κλινικής εξέτασης, κατά την οποία ο γιατρός παρατηρεί τις χαρακτηριστικές αλλοιώσεις του στοματικού βλεννογόνου. Εφόσον οι αλλοιώσεις παραπέμπουν σε στοματικό λειχήνα, ενδέχεται να απαιτηθούν επιπλέον εξετάσεις για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις με παρόμοια συμπτώματα, όπως η στοματική καντιντίαση ή ο ιός του έρπητα.

Η βιοψία του στοματικού ιστού μπορεί να είναι χρήσιμη σε ορισμένες περιπτώσεις για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες. Η εξέταση αυτή μπορεί να απαιτεί αναισθησία και γίνεται συνήθως για να αξιολογηθούν οι κυτταρικές αλλοιώσεις που ενδέχεται να υποδεικνύουν αυτοάνοσες ή προ-καρκινικές καταστάσεις.

Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τις αλλαγές στην εμφάνιση ή τη διάρθρωση των βλαβών του στόματος και να αναζητάτε ιατρική βοήθεια, ειδικά αν οι πληγές δεν υποχωρούν ή επιδεινώνονται.

SCANDINAVIAN

skincare

LASER &

Νέες τεχνολογίες

Οι θεραπευτικές μέθοδοι για τον στοματικό λειχήνα εξελίσσονται διαρκώς, με νέες τεχνολογίες και θεραπείες που στοχεύουν στη μείωση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Μία από τις πιο πρόσφατες εξελίξεις είναι η θεραπεία με λέιζερ που χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από τον πόνο και την ενίσχυση της επούλωσης των βλαβών του στόματος. Το λέιζερ βοηθά στην αποκατάσταση των κατεστραμμένων ιστών και στην αναγέννηση των κυττάρων, προσφέροντας μια αποτελεσματική και ανώδυνη λύση.

 

Επιπλέον, η βιολογική θεραπεία με χρήση βιολογικών φαρμάκων που στοχεύουν στο ανοσοποιητικό σύστημα είναι μια πολλά υποσχόμενη επιλογή για ασθενείς με σοβαρές και επίμονες μορφές στοματικού λειχήνα. Αυτά τα φάρμακα καταστέλλουν τις υπερδραστηριότητες του ανοσοποιητικού συστήματος και μειώνουν τις φλεγμονές, βοηθώντας στη σταθεροποίηση της κατάστασης του ασθενούς.

Η ορμονοθεραπεία και η χρήση βιταμινών επίσης αποδεικνύονται αποτελεσματικές σε περιπτώσεις που ο στοματικός λειχήνας συνδέεται με άλλες παθήσεις, όπως η ψωρίαση ή ο διαβήτης. Η συμπληρωματική χορήγηση βιταμινών και ιχνοστοιχείων μπορεί να ενισχύσει την αντοχή του οργανισμού και να υποστηρίξει τη διαδικασία επούλωσης.

1
3
2
enilikon
1
3
2
enilikon

Τι να περιμένω από την επίσκεψη

Κατά την επίσκεψή σας για τη θεραπεία του στοματικού λειχήνα, ο ιατρός θα κάνει μία αναλυτική εξέταση του στόματός σας και θα σας ρωτήσει για την ιστορία της πάθησης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθούν εργαστηριακές εξετάσεις ή βιοψία για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Αφού προσδιοριστεί η μορφή του στοματικού λειχήνα, ο γιατρός θα σας προτείνει την κατάλληλη θεραπεία, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει τοπικά κορτικοστεροειδή, ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή άλλες σύγχρονες θεραπείες.

Η διάρκεια της θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης και τη θεραπευτική προσέγγιση που ακολουθείται. Σε γενικές γραμμές, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να διαρκέσει μερικές εβδομάδες έως μήνες, ενώ η παρακολούθηση από τον γιατρό είναι σημαντική για την παρακολούθηση της ανταπόκρισης στη θεραπεία.

Screenshot 2024-09-19 173503
Αναπαραγωγή Βίντεο

by

Dr. Effie Markou

Χρησιμοποιήστε ήπια στοματικά διαλύματα για να μειώσετε τον πόνο.

Καθαρίστε τα δόντια σας προσεκτικά με μαλακή οδοντόβουρτσα.

Χρησιμοποιήστε βιταμίνες και συμπληρώματα για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού.

Αποφύγετε τροφές και ποτά που προκαλούν ερεθισμό.

Εφαρμόστε τοπικά κορτικοστεροειδή για τα πρώτα σημάδια φλεγμονής.

Μην αμελείτε την τακτική παρακολούθηση από τον ιατρό.

Μύθοι &

Πραγματικότητα

01 Μύθος: Ο στοματικός λειχήνας προκαλείται από κακή στοματική υγιεινή.

Πραγματικότητα: Είναι μια αυτοάνοση πάθηση και δεν σχετίζεται με την προσωπική υγιεινή.

02 Μύθος: Ο στοματικός λειχήνας είναι μεταδοτικός.

Πραγματικότητα: Ο στοματικός λειχήνας δεν είναι μεταδοτικός και δεν μπορεί να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο.

03 Μύθος: Η θεραπεία για τον στοματικό λειχήνα είναι πάντα αποτελεσματική και μόνιμη.

Πραγματικότητα: Η θεραπεία μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα, αλλά η πάθηση έχει συχνά υποτροπές.

04 Μύθος: Η χημειοθεραπεία προκαλεί στοματικό λειχήνα.

Πραγματικότητα: Η χημειοθεραπεία μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα, αλλά δεν προκαλεί άμεσα την πάθηση.

05 Μύθος: Η ψυχολογία δεν έχει καμία σχέση με την εμφάνιση του στοματικού λειχήνα.

Πραγματικότητα: Το άγχος και η συναισθηματική φόρτιση μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του στοματικού λειχήνα.

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

01 Ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα του στοματικού λειχήνα;

Οι πρώτοι δείκτες περιλαμβάνουν λευκές κηλίδες ή πληγές στο στόμα που προκαλούν πόνο και καύσο.

02 Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη του στοματικού λειχήνα;

Η πάθηση συνδέεται με αυτοάνοσα νοσήματα, ηπατίτιδα C και ορισμένα φάρμακα.

03 Ποιες θεραπείες είναι πιο αποτελεσματικές για τον στοματικό λειχήνα;

Τα τοπικά κορτικοστεροειδή και η ανοσοκατασταλτική θεραπεία είναι συνήθως τα πιο αποτελεσματικά.

04 Η θεραπεία του στοματικού λειχήνα προκαλεί παρενέργειες;

Ορισμένες θεραπείες μπορεί να προκαλέσουν ήπιες παρενέργειες, όπως στοματική ξηρότητα ή αίσθημα καύσου.

05 Είναι ο στοματικός λειχήνας επικίνδυνος;

Η πάθηση δεν είναι απειλητική για τη ζωή, αλλά μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής και να απαιτεί παρακολούθηση.